3 marca 2007 roku w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Mielcu odbyła się niecodzienna impreza. Na zaproszenie Grupy Literackiej „Słowo” działającej przy Towarzystwie Miłośników Ziemi Mieleckiej im. Władysława Szafera, wystąpiła z montażem słowno – muzycznym Grupa „Polifonia” z Rzeszowa, w pracach której uczestniczy mielczanin Piotr Durak, będący jednocześnie członkiem Zarządu Grupy Literackiej „Słowo”.

Grupa Poetycka „Polifonia” w swych szeregach skupia studentów Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Rzeszowskiego, a także uczniów szkół średnich. Gości powitała dyrektor Miejskiej Biblioteki Publicznej Maria Błażków. W godzinnej inscenizacji, pełnej młodzieńczego temperamentu, zebrani usłyszeli poezję jaka zachwyciła nawet wytrawnych znawców tematu. Recytacja Piotra Duraka, sióstr Katarzyny i Agnieszki Kidackich, Ewy Wojtaszek, Kamila Łozy, Sabiny Sroki, Beaty Subczak, Macieja Hawryłeczko i Tomasza Łacha spotkały się z gorącym przyjęciem. Podobało się bardzo mistrzowskie wykonanie duetu Ewa Wojtaszek – Piotr Durak. W sposób szczególny podziękował gościom animator Grupy Literackiej „Słowo” Zbigniew Michalski. Wysoko również oceniła całość przedstawienia pani Bogumiła Gajowiec, zwracając uwagę na oryginalność prezentowanej twórczości i niuanse wykonania. Także pozostali uczestniczy imprezy podłączyli się do tej opinii, czego dowodem była wielka ilość wpisów w kronice Grupy  Poetyckiej „Polifonia”.

Grupa poetycka Polifonia powstała 13.01.2005 roku, na drugim spotkaniu Sekcji Twórczości Literackiej.
Z pomysłem założenia grupy wystąpiła Ewa Wojtaszek, pomysłodawcą nazwy jest Jacek Świerk. Grupa poetycka jest grupą sytuacyjną, jest zorganizowana po to, aby zjednoczyć piszących poezję, tych którzy jeszcze nie śmią nazywać się poetami , lecz już się nimi czują.



stoją od lewej:Beata Subczak, Maciej Hawryłeczko, Tomasz Łach, Zbigniew Michalski, Piotr Durak, Agnieszka Kidacka, Katarzyna Kidacka, Kamil Łoza, Ewa Wojtaszek, Sabina Sroka

Grupa ta powstała po to, aby poznać i zjednoczyć: tych, którzy w poezji są "piewcami radości życia", jak i tych którzy wyrażają w niej "ból istnienia". Każda poezja ma bowiem swoje miejsce w świecie sztuki, tych, którzy bawią się słowem, lub poszukują nowego oblicza poezji, futurystów i neofuturystów, lingwistów i neolingwistów, tych, którzy piszą wiersze białe, tych, którzy piszą wiersze rymowane, tych, którzy używają w swej twórczości wielu środków stylistycznych i tych, którzy używają ich oszczędnie. Najważniejsze, aby piszący potrafił przekazać w swej twórczości inne spojrzenie na świat. Grupie poetyckiej przyświeca cytat z książki N.K. Kleinbauma "Stowarzyszenie umarłych poetów": "Poezji nie można ograniczać jedynie do tworzywa, jakim jest słowo.

Poezję możemy znaleźć w muzyce, w fotografii, nawet w posiłku, przygotowanym w wyrafinowany sposób. We wszystkim, w czym uda nam się odkryć cos nowego, w czym znajdziemy jakieś objawienie. Cos takiego może zdarzyć się w zwykłym dniu, samym w sobie zwykłym nie będąc. Oczywiście, piszcie o niebie, o uśmiechu dziewczyny, ale jeśli to robicie, niech wasza poezja wyczaruje sąd ostateczny, albo zbawienie, albo coś jeszcze bardziej nadzwyczajnego. Nieważne co, byle wzruszało, oczarowywało, przenikało do głębie, budziło dreszcze! I żeby sprawiało, że poczujemy się nieśmiertelni !".

więcej o grupie  http://blog.tenbit.pl/polifonia

Galeria zdjęć ze spotkania z Grupą poetycką Polifonia z Rzeszowa

Foto Zbigniew Wicherski