Urodzona 12 sierpnia 1968 roku w Mielcu. Z zawodu higienistka stomatologiczna i dietetyk. Zadebiutowała w prasie regionalnej ,,Głos Mielecki" w 1991 roku. Członkini Mieleckiej Grupy Literackiej SŁOWO od 2011 roku. Swoje wiersze publikowała w almanachu Grupy "Zanurzeni w słowie” (Mielec 2011), na stronie internetowej www.slowo.art.pl, na portalu hej.mielec, a także w prasie regionalnej.
Jej wiersze ukazały się w „Artefaktach” - Mieleckim Roczniku Literackim Nr 1 (2012) wydanym przez Towarzystwo Miłośników Ziemi Mieleckiej im. Władysława Szafera w Mielcu. Debiutancki tomik ,,Kropla” wydała w 2012 roku, który przedstawiła na kilku wieczorach poetyckich w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Mielcu i Samorządowym Domu Kultury w Tuszymie. Lubi podróże, spotkania z ciekawymi ludźmi, rodziną i przyjaciółmi,dobrą muzykę i film. Uważa, że człowiek i wszystko z nim związane może być ciągłą inspiracją do twórczych poszukiwań.W tomiku,, Dłonie” (Mielec 2013) autorka zachęca do spojrzenia na siebie i świat z dystansu, czasem w krzywym zwierciadle, próbuje pokazać, że życie pomimo wielu zawirowań może być interesujące i piękne.
8 czerwca 2014 roku w Samorządowym Centrum Kultury w Mielcu odbyła się promocja trzeciego tomiku "Skrzydła". 21 czerwca br wygrała pierwszy mielecki slam poetycki . W lipcu 2014 roku w ogólnopolskim miesięczniku "Gazeta Kulturalna” ukazała się recenzja tomiku „Skrzydła” Stanisława Grabowskiego".
Kolejne wydane tomki to ,,Karuzela”( 2015) z recenzją Agaty Linek oraz ,,Strofy na...” (2016) z recenzją Staniłlawa Grabowskiego.
Te dwa tomiki zostały wydane przez SCK Mielec.
W listopadzie 2016 roku autorka wydała tomik "Karuzela” w wersji polsko-angielskiej.
Autorką tłumaczenia jest Maria Weiss-Malec.
Artykuły:
Rozśpiewana promocja "Karuzeli" tomiku Aleksandry Piguły
Smakowanie „Kropli” Aleksandry Piguły
Rozśpiewana promocja "Karuzeli" tomiku Aleksandry Piguły, 17.10.2015
Aleksandra Piguła "Artefakty" Ekscentryk czy wariat?, Mielec 10.01.2015
link do filmu: http://youtu.be/ojj1iaV_vaI
Nagranie wideo: Zbigniew Wicherski
To tylko Ty
twoja troska
twoja tajemnica
tętniąca tęsknotą
tylko ty tak troskliwie
tasujesz talię
tysiąc tysięcy tasowań
to tylko ty
twoje towarzystwo
twoje tango
twój teatr
tylko ty ?
Oczekiwania
Oczekuj od obcych obojętności
ocalisz osobowość
otwórz oczy
oczekuj od Odwiecznego Ojca
opatrzności
opieki
ognia
oczekuj od obrazu olśnienia
oczekuj
olśniewaj
opowiadaj opowieść
Prawda
Powiedz poecie
przestań pisać – polegnie
powiedz prostakowi
pomyśl – pójdzie precz
powiedz panu
przekrocz przyzwoitość
pozostanie parobkiem
przemyśl
przemilcz
pozostaniesz
przyjacielem prawdy
Igraszka
Igraszka istnienia
iloraz ideału
interpretacja inteligencji
istnieją idioci i intelektualiści
inność i innowierstwo
Istnieje ideał?
ile imion
intymności
ile istnień
Gdy gubisz
Gdy gubisz granicę gustu – gnuśniejesz
gdy gubisz godność - giniesz
grasz grę głupoty
gdzieś głęboko
gromadzisz grosze
gonisz galopem galaktykę
Układy
Uczymy uprzejmości
układamy ułudę uczuć
umysł uważnie unika
uogólnień
uwypuklamy usta
unikalnym ubraniem
umiemy upiększyć urodę
ukończone uniwersytety
umożliwiają
uchwalanie ustaw
układamy układanki
ustalamy układy
urządzamy urodziny
umyślnie unikając
uprzejmości
udajemy
uwierzmy uczuciom
udawanie unicestwia
Łza łotra
Łazili łąką
łysy łysemu łgał
łagodniał ładunek
łatwowierności
łotr łaknął łaski
łagodniała łza
łącząc łańcuchem
łatwość
łagodność
ład
Akt Afrodyty
Anielski akt Afrodyty
abisalne arcydzieło
abstrakcja absolutu
apogeum arogancji
Adamowe audytorium
adoruje anonimowych aktorów
adepci architektury antyku
alabastrowym akcentem
afirmują
anielski akt Afrodyty
Morfina
Uzależniłeś mnie
wstrzykuję sobie
kolejną dawkę namiętności
pojawia się uśmiech
krew lepiej krąży
jest tylko ten moment
jeśli kiedyś przyjdzie jutro
zakryję go
prześcieradłem wspomnień
aby ocalić choć mgłę
Kwiaciarka
Widziała wszystko
sprzedawała kwiaty
jedną ręką zawiązując
bukiet panny młodej
drugą kir na wieńcu
była świadkiem
największych intymności
i wzruszeń
alfą i omegą
dla obcych sobie ludzi
otoczona zapachem róż
fiołków i konwalii
nigdy nie dostała nawet stokrotki
bo komu przyszłoby do głowy
dać kwiatek kwiaciarce
Świat w gruzach
wiersz dedykowany ofiarom trzęsienia ziemi we Włoszech 2016 roku.
Nie trzeba wojny
wystarczy
że zatrzęsie się ziemia
I wcale to nie znaczy
że umarł Bóg
kiedy nie jest ważne to co miałeś
tylko kim jesteś
kiedy możesz spać pod gwiazdami
podziwiając zachód słońca
wiedz że spod gruzów w ulewie łez
odrodzi się życie
bo i tak jesteśmy tu po to
aby doświadczać
miłości
życia
i siebie nawzajem
Nie słuchaj
kiedy mówią
lepiej już było
nie wierz
nie słuchaj
zamknij drzwi
otwórz serce
wbrew rozsądkowi kochaj
jak dziecko
nazwą cię wariatem
kimś z innej planety
a ty po prostu pierwszy raz
od kiedy oddychasz będziesz szczęśliwy
Do not listen
when they say
there were better days
do not believe
do not listen
close the door
open your hearth
and love like a child
in spike of good reason
they will can you a freak
a creature from the other planet
and for the first time
since you first breath
you will be simply happy
Spowiedź
powinna powiedzieć
wiecej nie pamiętam
żałuję
postanawiam poprawę
nie powie
wracają wspomnienia
przyspieszony oddech
nagość drzewa
zamknięte powieki
otwarte usta
rozgrzeszyć
może tylko miłość
za oziębłość
odpowiesz przed Bogiem
A confession
she should say
I remember nothing more
I regret
and promise to improve
she will not say it
the memories come back
the breath quickens
the tree is barren
closed eyes
open mouth
only love can give you absolution
for heartlessness
you will answer to God
Obraz
doskonały obraz Boga człowiek
widziałam wielu
za mało by się zachwycić
ktoś w akcie stworzenia miał więcej
szczęścia
ktoś więcej rozumu
jaka jest granica błędu
gdzie kończą się żarty
a zaczyna groteska
ale czy obraz może być doskonały…
An image
a perfect image of God
a man
I have seen many
too few to be admired
someone was more lucky
with the act of creation
someone got more brains
what is the margin of error
where do the jokes and
and grotesque begin
but can an image be perfect...