10 lutego 2022 roku odszedł od nas Jan Stępień, człowiek o bogatym życiorysie, znana i popularna w mieleckim środowisku kulturalnym postać. Od lat dziecięcych uczestniczył w życiu sportowym i kulturalnym miasta. Pasjonował się teatrem i innymi formami działalności artystycznej. Zadebiutował rolą Jasia w sztuce „Jaś i Małgosia” reżyserowanej przez Edwarda Krymskiego.
W 1963 roku został członkiem Zespołu Żywego Słowa w Zakładowym Domu Kultury WSK Mielec. Następnie został zaproszony do pracy w teatrze „Maska” ZDK i pozostał w nim aż do rozwiązania w 1986 roku. Pod koniec lat 60. był współzałożycielem kabaretu „Ergo Mix”, a na początku lat 70. grał w teatrze poezji przy Powiatowej Poradni Kulturalno–Oświatowej w Mielcu, a następnie w teatrze poezji „Kaliope” w Osiedlowym Domu Kultury MSM.
JAN STĘPIEŃ – WĄTPLIWOŚCI
Gdy myślę przeszłość
księżyc srebro rozprasza
patrzy w oczy
odchodzi słońce złotych ziaren
Gdy myślę przyszłość
Człowiek oddala się
W gwiezdne szlaki bez granic
Jaki więc kształt ma nadzieja-
Pytań które niezmiennie
Przeżywają swoje dzisiaj…
W 1981 roku uczestniczył w założeniu Klubu Środowisk Twórczych oraz Klubu Twórców i Sympatyków Kultury „Sęk”. Członkiem Towarzystwa Miłośników Ziemi Mieleckiej był od 1984 roku . W latach 1990- 1996 został sekretarzem w Zarządzie TMZM , a w latach 1996-2003 , prezesem Zarządu TMZM. Przyczynił się do wydania 20 publikacji regionalnych oraz rozpoczęcia wydawania rocznika „Mieleckie Zapiski”. Był jednym z inicjatorów Konkursu Poezji im. Stanisława Harli oraz laureatem konkursów poetyckich.
W II połowie lat 90 utworzył przy TMZM grupę literacką „Cokolwieczek”. Był związany z Mielecką Grupą Literacką SŁOWO TMZM od jej powstania w 2006 roku. Niezastąpiony przyjaciel, wspaniały recytator, był jednym z największych filarów grupy i TMZM.
Na podstawie wieloletnich badań opracował „Historię teatru amatorskiego w Mielcu”. Na jego dorobek twórczy składają się m.in. : teksty w 18 wydawnictwach i katalogach muzealnych, kilkaset artykułów w prasie takiej jak :”Korso”, „Głos Załogi”, „Głos Mielecki”, „ Wieści Regionalne”, „Nadwisłocze”, audycje radiowe w rozgłośni radiowej WSK Mielec i „Radio Plus FM” w Mielcu, a także kilkaset obrazów i udział w wielu wystawach zbiorowych.
Aktor Teatru Rozmaitości przy SCK w Mielcu. W roku 2000 wydał tomik poezji „Bezsenność”, a 2017 roku zbiorek „Na przystankach czasu”.
Wyróżniony odznaką „Zasłużony Działacz Kultury”, „Zasłużony Działacz Ochrony Zabytków” ,”Złotą Odznaką TMZM”, Srebrną i Brązową Odznaką Recytatora, Jest laureatem III Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego „O Srebrne Pióro Prezydenta Miasta Mielca”. W 2008 roku otrzymał nagrodę Albertusa. Wpisany do Złotej Księgi Towarzystwa Miłośników Ziemi Mieleckiej Honorowi Członkowie TMZM im. Władysława Szafera.
Będzie Cię nam brakowało Janku.
Spoczywaj w pokoju.
Pożegnanie śp. Jana Stępnia w dniu 15.02.2022 nad otwartą mogiłą przez prezesa Zarządu TMZM Janusza Chojeckiego
Drogi Janku,
Odszedłeś od nas w ciszy i skromności, w jakiej żyłeś i tworzyłeś , ale pozostawiłeś nam i następnym pokoleniom mielczan i mieszkańców Ziemi Mieleckiej olbrzymi i bezcenny dorobek kulturalny. To Ty przez dziesięciolecia swojego aktywnego zawodowego i społecznego życia tworzyłeś mielecką kulturę w wielu jej obszarach.
Od najmłodszych lat interesowałeś się poezją, teatrem, filmem, malarstwem, dziennikarstwem oraz historią, zwłaszcza muzealnictwem. Z biegiem czasu realizowałeś swoje marzenia i zainteresowania. Byłeś czynnym animatorem w tych dziedzinach kultury.
Najbardziej byłeś związany z Muzeum Regionalnym w Mielcu, gdzie spędziłeś 32 lata aktywnego i twórczego życia. Byłeś obecny przy jego tworzeniu od podstaw. Mówiłeś, iż mieleckie muzealnictwo było największą miłością Twojego zawodowego i kulturalnego życia. Byłeś regionalistą z krwi i kości w sposób wyjątkowy ceniącym historię i kulturę lokalną, swoją małą Ojczyznę. Byłeś autorem scenariuszy wielu wystaw muzealnych.
Ale także teatr był Twoją wielką pasją i to jemu poświęciłeś ostatnie aktywne lata Twojego Życia. Zagrałeś znakomite role w wielu spektaklach teatralnych na deskach mieleckiego Teatru Rozmaitości. Pozostawiłeś po sobie wiele materiałów i opracowań o charakterze historyczno-dokumentalnym. Najbardziej znane z nich to „Historia teatru amatorskiego w Mielcu”.
Byłeś także przez blisko 40 lat bardzo aktywnym członkiem Towarzystwa Miłośników Ziemi Mieleckiej im. Władysława Szafera w Mielcu. Byłeś jednym ze współzałożycieli Klubu Środowisk Twórczych przy TMZM. Namalowałeś wiele pięknych obrazów, a ulubionym motywem Twojego malarstwa były kwiaty. Byłeś przez dwie kadencje wybrany na prezesa Zarządu TMZM w niełatwych latach na przełomie tysiącleci. Byłeś przez cały 15 –letni okres działalności MGL SŁOWO przy TMZM aktywnym jej członkiem. Wydałeś kilka tomików wierszy, Uroczysta promocja ostatniego z nich = „Miejsca na przystankach czasu", odbyła się w dniu 21 kwietnia 2017 roku w Twoim ulubionym Pałacu Oborskich w Salonie hrabiostwa Oborskich wypełnionym po brzegi wielbicielami Twojej poezji. Wygrywałeś wiele konkursów poetyckich i recytatorskich szczególną barwą Twojego ciepłego głosu. Warto wspomnieć też, iż przyczyniłeś się do wydania 20 publikacji regionalnych oraz rozpoczęcia wydawania rocznika „Mieleckie Zapiski”, które redagowałeś z wielką pasją. Często wracałeś też pamięcią do Twojej pierwszej dziennikarskiej pracy w „Głosie Załogi”., a także w rozgłośni radiowej dawnej WSK PZL Mielec. Dziennikarstwo było bowiem także Twoją pasją.
Byłeś bez wątpienia jednym z największych filarów MGL SŁOWO oraz całego TMZM i takim zapiszesz się na trwale w jego historii.
W latach swojej długiej aktywności artystycznej oraz społeczno-kulturalnej byłeś wielokrotnie wyróżniany i odznaczany. Otrzymałeś m.in. Srebrny Krzyż Zasługi, Odznakę „Zasłużony Działacz Kultury” oraz „Odznakę Zasłużony Działacz Ochrony Zabytków”. Otrzymałeś także nagrodę „Albertus”, Srebrną i Brązową Odznakę Recytator, i tytuł Honorowego Członka TMZM w Mielcu.
Byłeś wspaniałym ,niezastąpionym przyjacielem wielu z nas, żegnających Cię dzisiaj po raz ostatni. Byłeś człowiekiem powszechnie lubianym i docenianym ,nie tylko za Twoją bogatą działalność artystyczną, ale także, a może przede wszystkim, za Twoje wspaniałe człowieczeństwo, życzliwość, chęć niesienia pomocy innym oraz Twoją wyjątkową skromność.
Pozwól Janku, iż przytoczę w tym miejscu wiersz Aleksandry Piguły – Twojej koleżanki po piórze, z jej ostatniego tomiku wydanego w roku 2020 zatytułowany „Mistrz” dedykowany Tobie jeszcze za życia:
Najskromniejszy geniusz jakiego poznałam. Stojący na uboczu, aby nikogo nie urazić.
Mistrz posłuszny jak uczeń, a jednak ponad wszystkimi, jest moją zagadką. Tak pięknie jest wtopiony w obrazy słoneczników, pejzaży postaci za zasłoną papierosowego dymu.
Tak niewiele słów potrzeba aby opisać Ciebie. Wystarczą wiersze.
Ten wiersz wiernie definiuje Ciebie jako mistrza artyzmu, a także jako wspaniałego skromnego człowieka o wysokiej kulturze osobistej.
Pozwól Janku, iż na zakończenie raz jeszcze nawiążę do wspomnianego już wcześniej przeze mnie tytułu Twojego ostatniego tomiku wierszy „Miejsca na przystankach czasu”, w którym metaforycznie dokonałeś pewnego obrachunku swojego życia, nie wiedząc jeszcze wtedy kiedy i gdzie będzie Twój ostatni ziemski przystanek. Znalazłeś go w dniu 10 lutego 2022 roku.
Żegnam Cię, Drogi Przyjacielu, w imieniu całej społeczności Mielca oraz Ziemi Mieleckiej. Pozostaniesz na zawsze w naszej wdzięcznej Tobie pamięci. Odpoczywaj w pokoju!
Rodzinie składam wyrazy szczerego żalu i współczucia.